JP Hope - шаблон joomla Авто
slide 2

Ons Gastenverblijf

We hebben er bewust voor gekozen om dit kleinschalig te houden. We nemen dan ook ruim de tijd voor de verzorging van uw hond

 
slide 4

 

Een goede huisvesting met goede zorgen.

Hallo lieve mensen,

Traditioneel wil ik natuurlijk ook beginnen met iedereen een fantastisch nieuwjaar te wensen namens het hele team van Oelly’s Farm, met heel veel geluk voor zowel jullie als jullie honden. Natuurlijk maak je geluk voor een stuk zelf… en misschien kunnen wij daarin ook een stukje helpen door jullie trouwe kameraad een goede huisvesting met goede zorgen te bieden tijdens een vakantie of een weekendje weg.

Honden en kinderen

Onderzoek heeft aangetoond dat kinderen die een huisdier hebben, zich beter ontwikkelen omdat ze met het dier een emotionele band aan kunnen gaan. Tegenover dit ‘pleidooi’ voor het aanschaffen van een hond staat echter een groot aantal kinderen dat door een hond (heel vaak de eigen hond!) dusdanig gebeten wordt, dat behandeling door een arts noodzakelijk is.
Voor een hond is het belangrijk zijn plaats (rang) te weten binnen het gezin. Het gezin vormt als het ware de ‘roedel’ waarbinnen de hond leeft. In een roedel heerst een duidelijke hiërarchie, waarbij de leden van de roedel hun plaats (rang) bepalen ten opzichte van de andere roedelgenoten. Om zijn plaats te weten binnen het gezin waarin de hond leeft, moet de hond weten welke gezinsleden boven hem staan (hoger in rang zijn) en welke onder hem staan (lager in rang zijn). Van een gezinslid dat door de hond wordt beschouwd als ranghoger, zal de hond veel meer accepteren dan van een gezinslid dat (in de ogen van de hond) ranglager is. Dit is vanuit de hond bekeken heel natuurlijk; om als groep (wolven of honden) te kunnen samenwerken om zo te kunnen overleven, is het belangrijk dat een ieders rol binnen de groep duidelijk is en dat een ieder zich houdt aan de natuurlijke regels die horen bij die rol.
Een hond ziet een kind niet zoals hij een volwassene ziet: kinderen tot circa 10 jaar zullen door een hond zelden als ranghoger worden erkend. Een precieze leeftijdsgrens is niet te geven omdat dit zowel afhangt van het karakter van de hond (hoe dominant dan wel onderdanig is hij) als van het gedrag van het kind (hoe gedraagt het kind zich ten opzichte van de hond, hoeveel autoriteit kan het kind uitstralen), als van het gedrag van de volwassenen (hoe "hoog" plaatsen zij het kind, gezien door de ogen van de hond).
Eén van de rechten die volgens de natuur van de hond hoort bij het ranghoger zijn, is dat je het recht hebt om een ranglagere te corrigeren wanneer deze zich niet houdt aan de regels die horen bij de rol van de ranglagere. In de ogen van de hond is het bijvoorbeeld volstrekt “ongepast” wanneer een ranglagere dominante gebaren maakt naar een ranghogere. Dominante gebaren zijn onder andere alle gebaren van bovenaf: over de hond heen hangen, over zijn kop en/of rug aaien, omhelzen (!) en dergelijke. Ook ongepast is het wanneer een ranglagere een "prooi" (eten, botje, speeltje) van de ranghogere zou willen afpakken.
Gelukkig is het niet zo dat iedere hond elk kind dat een dominant gebaar maakt of een speeltje van de hond (af)pakt het kind zal corrigeren met een beet. Er zijn heel veel honden die een sterke vriendschap hebben met een kind en op basis van die vriendschap heel veel accepteren. Maar in het kader van de veiligheid is het heel verstandig ervan uit te gaan dat de hond het kind niet als ranghoger erkent en dat de hond dus het voor hem natuurlijke recht heeft het kind te corrigeren indien de hond dit nodig vindt. Op basis van deze uitgangspunten adviseren wij u om uw kinderen zo vroeg mogelijk te leren om:

Nooit zelf naar de hond toe te gaan maar alleen aandacht te geven aan de hond als deze op eigen initiatief naar het kind toekomt;
De hond alleen te aaien en te knuffelen op een manier die de hond zelf prettig vindt (dus nooit stevig omhelsen, kleine hondjes niet oppakken, nooit aan de oren, poten of de staart trekken en dergelijke);
Alleen onder uw begeleiding en pas als het kind daar oud genoeg voor is met de hond te spelen. Geschikt zijn dan alleen spelletjes die niet kunnen uitlopen in een machtsstrijd, dus geen vecht- en trekspelletjes maar wel zoek- en apporteerspelletjes.
Deze regels zijn zowel van toepassing op de omgang van uw kind met de eigen hond, als op de omgang met een vreemde hond. Leer uw kind om een onbekende hond nooit te aaien, tenzij met uitdrukkelijke toestemming van de eigenaar!
Bijtincidenten kunnen zich ook voordoen als gevolg van angst / onzekerheid van de hond. Zeker honden die als jonge pup niet of nauwelijks met kleine kinderen hebben kennisgemaakt, zien kinderen vaak als enge wezentjes. In de ogen van een hond is een klein kind misschien wel een andere soort dan de mens, immers de bewegingen, de geluiden en het uiterlijk zijn heel verschillend. Jonge kinderen doen daarbij vaak precies die dingen die honden snel als bedreigend zien: hard lopen met kleine wiebelpasjes, met de handjes wapperen, hoge geluidjes maken, hard huilen en dergelijke. Ook om deze reden is het in het kader van veiligheid belangrijk om uw kinderen zo vroeg mogelijk de bovenstaande regels te leren!
Bron:www.dogweb.nl

Videospel helpt kinderen omgaan met honden

De Nederlandse organisatie Landelijk InformatieCentrum Gezelschapsdieren heeft een videospel ontwikkeld dat kinderen moet leren omgaan met honden.

Dat is nodig, aangezien kinderen vaak niet weten hoe ze met honden moeten omgaan. Het beste bewijs is dat, wanneer kinderen worden gebeten door een hond, het in 65% van de gevallen gaat om de familiehond.

Het spel, dat bedoeld is voor kinderen van drie tot zes jaar, leert de gebruikers via de blauwe hond Max hoe ze op een veilige manier kunnen omgaan met hun hond. De cd-rom is voor 7,95 euro te bestellen op de site van de organisatie: www.blauwe-hond.nl

Rupert Sheldrake

Rupert Sheldrake (28 juni 1942) is een Engels bioloog en auteur.

Hij heeft het concept morfische velden ontwikkeld, gebaseerd op het oudere begrip morfogenetische velden; wellicht gebaseerd op het werk van de Franse filosoof Henri Bergson. Hij heeft onderzoek gedaan naar en geschreven over o.a. ontwikkeling en gedrag van dieren en planten, telepathie, perceptie en metafysica. Hij geniet een zekere mate van populariteit, deels omdat zijn boeken zijn geschreven voor leken. Zijn ideeën zijn deels omstreden en worden door sommige wetenschapslieden beschouwd als pseudowetenschappelijk. Anderen beschouwen Sheldrake als een genie. Hij wekt de indruk een experimentator te zijn met zijn voortdurende aansporingen aan zijn lezers om experimenten thuis na te doen. Sheldrake wordt wel aangeduid als New Age-wetenschapper.

 

Zijn Visie:

Toen mijn hond een pup was, lag hij op z'n rug in de kamer. Op zijn neus balanceerde een plankje dat hij met beide voorpoten in evenwicht probeerde te houden. Verdiept als hij in zijn spel was, had hij niet het flauwste vermoeden dat ik was thuisgekomen en hem door het raam observeerde. Voor Bas is geen plaats in Rupert Sheldrakes boek "Honden weten wanneer hun baas thuiskomt", dat is duidelijk.

Zelfs Bonny, de makker die we vroeger hadden, zou geen plekje in het boek krijgen. Dag in, dag uit zat hij weliswaar rond half 4 in de erker, wetend dat mijn zusje en ik spoedig uit school zouden komen, maar wij hadden dan ook vaste lesuren, zodat Bonny wellicht uit gewoonte handelde. De omvangrijke uitgave van Sheldrake gaat echter een stapje verder. Niet voor niets gaf de auteur het boek als ondertitel mee: "Een onderzoek naar de mysterieuze vermogens van dieren".

 

Paranormaal

Als zoon van een apotheker die liefhebberde in microscopisch onderzoek werd Sheldrakes enthousiasme voor de natuur al vroeg aangemoedigd. Hij studeerde plantkunde, fysiologie, chemie en biochemie in Cambridge. Bij zijn opleiding tot bioloog begon er „een grote kloof te ontstaan tussen mijn eigen waarneming van dieren en planten en de wetenschappelijke benadering die mij werd onderwezen." Terwijl dierenliefde hem voor deze richting had doen kiezen, moest hij in teentjes van cavia's knijpen totdat de beestjes gilden, waarna ze geïnjecteerd werden met chemicaliën om die te testen op hun pijnstillend vermogen.

Sheldrake begon afstand te nemen van de wetenschap. Hij ontdekte „meer in dieren geïnteresseerd te zijn dan in dogma's"

Sommige dieren lijken over waarnemingvermogens te beschikken die de bekende zintuigen te boven gaan, stelt hij. Volgens hem worden deze door de wetenschap genegeerd, omdat het taboe is huisdieren serieus te nemen, evenals 'paranormale' verschijnselen. Bovendien proberen wetenschappers emotionele banden met dieren doorgaans te vermijden, denkt de auteur.

 

Telepathie

Met een aantal medewerkers interviewde hij honderden mensen die ervaring met dieren hebben, onder wie hondentrainers, dierenartsen en kennelhouders. Verder organiseerde hij formele onderzoeken in Engeland en de VS, waarin „willekeurige voorbeelden van huishoudens betrokken werden" om waarnemingen bij gezelschapsdieren te doen. Dat wetenschappelijk onderzoek in het algemeen zich veelal beperkt tot universiteiten en instituten vindt de auteur namelijk een exclusiviteit die de moderne biologie ernstig heeft verarmd.

In zijn boek bespreekt hij op basis van de resultaten van zijn onderzoek "telepathie" (honden die weten wanneer hun baas thuiskomt), "richtinggevoel" (duiven of verhuisde katten die de weg naar hun (vorige) woonplaats terugvinden) en "voorgevoelens" (honden die weten dat er een aardbeving op komst is). Dat de auteur evolutionist is, merk je onder meer bij zijn beschrijving van de ontwikkeling van wolf tot huisdier.

Verder gelooft hij stellig in telepathie: „Het krachtigste bewijs voor telepathie tussen mens en dier komt van het bestuderen van honden die weten wanneer hun eigenaars thuiskomen. (...) Hoewel sommige wetenschappers snel klaar staan om dit verschijnsel toe te schrijven aan gewoonte of aan het scherpe reukvermogen en gehoor van de hond, volstaat in de meeste gevallen een dergelijke simpele verklaring niet, zoals de lezer weldra duidelijk zal worden."

 

Grondig onderzoek

Hierop volgen talloze voorbeelden. Leuk om te lezen zijn ze in elk geval. Geloofwaardig niet altijd. Hoe vaak komt een mens op zijn levensweg niet een wonderlijke samenloop van omstandigheden tegen? De consequenties die de auteur eraan verbindt, gaan wat mij betreft ver, al vind ik zijn stelling dat dieren vaak meer aanvoelen dan mensen verwachten overtuigend en herkenbaar.

Een voorbeeld van een wel erg sterk verhaal is dat van John, wiens vrouw in een ziekenhuis werkte en altijd wisselende diensten had. Wanneer ze ook thuiskwam, altijd had haar man de thee klaar. „Dit verbaasde haar totdat ze erachter kwam dat precies op dat tijdstip waarop zij het ziekenhuis verliet, (...) beide honden opsprongen en in de erker gingen zitten, wat voor haar man het teken was om de ketel water op te zetten." Onder meer het reukvermogen en de afstand waarop honden kunnen horen, worden onder de loep genomen en de conclusies dienen als onderbouwing van Sheldrakes stelling: (Sommige) honden weten wanneer hun baas thuiskomt.

Ook andere dieren (katten, papegaaien en paarden bijvoorbeeld) zijn -grondig, dat moet gezegd worden- geobserveerd. Daar de schrijver niets bekend is over reptielen die de thuiskomst van hun eigenaar (b)leken te voorvoelen, vermoedt hij dat het gebrek aan sociale banden tussen de mens en zijn huisdier doorslaggevend is. „In het wild zijn de meeste reptielen solitair en komen ze alleen bij elkaar om te paren."

 

Vraagtekens

Elke lezende leek die met huisdieren omgaat, zal van deze studie zowel met herkenning als met vraagtekens kennisnemen. Het boek leest in elk geval vlot weg, het boeit en stimuleert de lezer om aandacht te besteden aan het gedrag van zijn viervoeter. De auteur zelf erkent dat zijn onderzoeksgebied nog slechts in de kinderschoenen staat en er „aanzienlijke mogelijkheden voor (...) baanbrekend onderzoek" zijn. Veel meer dan een notitieboek, een potlood, een videocamera en eventueel een computer zijn daarvoor zijns inziens niet nodig.

 

Rupert Sheldrake, Honden weten wanneer hun baas thuiskomt, 2006, ISBN 9021583844

 

Luchtfoto

Contacteer Ons

Wens je verder op de hoogte te blijven van onze activiteiten.

  • Adres: Kortessemstraat 28, 3830 Wellen
  • Telefoon: (012)26.44.50
  • Fax: (12)26.44.50
  • Email: info[at]oellysfarm.be
      png transparent social media facebook logo hashtag facebook blue text photography

 

   

 

Banner Logo Buttom