Liefste Bomma
Ik heb de eer om namens de hele familie iets over jouw te mogen vertellen. Ik doe het zoals ik me jou altijd zal blijven herinneren. Als ik mijn ogen sluit dan hoor ik je stem , je lach allebei een beetje getekend door het leven, maar toch voor mij was je een vrolijk iemand.
Als ik aan je denk zie ik een bomma die enorm hard kan werken, je was altijd maar bezig met poetsen ('t was ook nodig met al die posturkes), je kon gewoon niet stil zitten. En buiten je eigen werk om kwam je ons ook nog vaak helpen in het huishouden... een voorbeeld van netheid en orde , dat was je.
Je hebt ons opgevangen in moeilijke periodes, als een leeuwin die zijn eigen kroost verdedigd, zo was je. Op de meest onmogelijke momenten konden wij steeds op je rekenen. Dank je wel.
Als kind herinner ik me jouw bezoekjes met steevast een natte dikke kus op mijn wang, die ik dan snel moest afvegen , want goh wat waren die plakkerig.... voor de rest was bommie best ok, ik mocht al eens bij haar blijven slapen, samen lekker lang tv kijken, want dat deed je graag en dan 's avonds trampoline springen op het bed van Sabine om daarna vast te stellen dat de lattenbodem toch weer gesneuveld was. Kortom je was heel zorgzaam en beschermend, zoals ieder kind een bomma zou willen.
Daarnaast kon je ook erg genieten van het leven, je ging graag naar feestjes vooral dan intieme familiefeesten. Dan stond ik altijd vol verbazing te kijken, wat kon die dansen en plezier maken.... De Huckelbarry was het teken om de benen te strekken en dan zag ik het gebeuren: jij en Tante Christian op kop en de rest van de familie moesten maar volgen en zo ging dat de hele avond verder De avond was dan meestal nog jong.... en als de benen moe waren dan kwamen steevast de moppen boven tafel, meestal aangestoken door Nonkel Pierre. Uiteindelijk kwam er toch rust in de tent met een potje kaarten. Ik ben trouwens blij dat je dat nog lang bent blijven doen. Ik weet nog als uit Utrecht kwam en jou kwam bezoeken dat je dan graag pronkte met al die centjes die je verdiend had met kaarten. Was je iets jonger geweest dan was er vast nog wel een plekje in het professionele pokercircuit voor jou weg gelegd!
De laatste jaren waren helaas wat minder, je progressieve ziekte heeft je getekend. Van de andere kant was ik fier om de rollen om te mogen keren zodat ik jou eens af en toe kon verzorgen, masseren en oefeningen laten doen. Het heeft je hopelijk toch iets kunnen helpen in al de fysieke pijn die je had.
Uiteindelijk ben je nu helemaal verlost van al die pijn en kan je rusten, want dat heb je ook verdiend.
Bomma ik zal je nooit vergeten, je zal altijd in mijn herinnering blijven.